Redukcja przebarwień
Usuwanie zmian barwnikowych
Zaburzenia barwnikowe skóry obejmują dużą grupę schorzeń polegających na zmianie jej koloru. Kolor skóry jest uwarunkowany genetycznie i zależy od wielu czynników. Wśród najważniejszych wymienia się zawartość melaniny, hemoglobiny (barwnika krwi) i karotenoidów oraz działanie czynników środowiskowych (ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe).
Co to jest melanina
Melanina jest rozproszona w wypustkach melanocytów w postaci ziarnistości zwanych melanosomami. Melanocyt zawiera zmienną liczbę melanosomów – może ich być mniej lub więcej. Barwa skóry zależy głównie od aktywności melanocytów, czyli od ilości wytwarzanych ziaren melaniny.
Melanina zawiera dwa barwniki: eumelaninę (brązowo-czarny barwnik) i feomelaninę (czerwono-żółty barwnik).
- eumelanina zmniejsza penetrację promieniowania słonecznego przez naskórek, a także posiada zdolność zmiatania wolnych rodników. Działa fotoprotekcyjne.
- feomelanina jest fotolabilna, potencjalnie fototoksyczna i może uszkadzać kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA).
Czynniki sprzyjające powstawaniu przebarwień:
- Promieniowanie UV
- Stosowanie niektórych leków, m.in. hormonów
- Kosmetyki z substancjami fotouczulającymi
- Niektóre metale (np. miedĽ, żelazo, złoto, srebro)v
- Ciąża
- Okres menopauzy
- Zmiany zapalne skóry (np. trądzik)
- Choroby wątroby
RODZAJE ZMIAN PIGMENTACYJNYCH
Zaburzenia barwnikowe mogą być pochodzenia endo- i egzogennego. Przebarwienia skóry to złogi melaniny, występujące wyłącznie w naskórku lub w naskórku i skórze właściwej. Są to głównie piegi (ephelides), plany soczewicowate (lentigines) oraz ostuda (melasma, chloasma).
Piegi to kilkunastomilimetrowe jasnobrunatne lub ciemnobrunatne drobne plamy zlokalizowane na skórze osłoniętej – głównie na twarzy, ale także na grzbietach rąk i na przedramionach. Powstają pod wpływem przyspieszonego procesu melanogenezy. Występują przede wszystkim u osób z pierwszym typem skóry, czyli z bardzo jasną karnacją. Zabarwienie piegów nasila się pod wpływem działania promieniowania słonecznego. W leczeniu piegów stosowane są preparaty odbarwiające, np. hydrochinon, i złuszczające.
Plamy soczewicowate są to plamy nieregularnego kształtu, o zabarwieniu jasno- lub ciemnobrązowym. W ich obrębie występuje zwiększona liczba melanocytów i zwiększona synteza melaniny. Przyczyną tych zmian mogą być ostre oparzenia słoneczne skóry. Plamy soczewicowate na skórze twarzy i grzbietów rąk u osób starszych mają związek z wielokrotną ekspozycją na działanie słońca (lentigines solaris), a także z często stosowaną fotochemoterapią (PUVA) w celach leczniczych.
Ostuda jest nabytym zaburzeniem barwnikowym skóry, występującym głównie u kobiet. Klinicznie jest to plama nieregularnego kształtu, o barwie od jasno- do ciemnobrązowej. Lokalizuje się na skórze eksponowanej na działanie słońca. Zmiany są na ogół symetryczne. Występują na czole, skroniach, policzkach, nad górną wargą. W obrębie przebarwień tego typu stwierdzono zwiększoną ilość melaniny, melanocytów i melanosomów oraz zwiększoną syntezę tyrozynazy.
Po stanach zapalnych .Innym rodzajem zmian barwnikowych skóry są zmiany związane z uprzednio toczącym się procesem zapalnym – ostrym lub przewlekłym. Obserwuje się je jako następstwo m.in. zapalnych wykwitów trądzikowych. Występują w miejscach, gdzie wcześniej były umiejscowione zmiany trądzikowe, niektóre wysypki skórne, oparzenia słoneczne lub urazy.
Mechanizm usuwania zmian barwnikowych
Energia świetlna emitowana przez IPL lub laser jest pochłaniana przez MELANINĘ i zamieniana na ciepło co za tym idzie podnosząc temperaturę komórek barwnikowych powoduje ich zniszczenie.
